بالکنَ خانه سر نیشتِم. جَه شمعدانی ولگانه مئن، پیاده رویه خیابانه فاندیرم. ایتا پیرزن، چنتا پیله پلاستیک خرت و خشال مره، فاکش فاکش کرا شوندره. ایتاجوانَ پسر،  سیگار به لب جه اونی ور رده بِه. سرا بیجیرا گیفته خو موبایلَ امرا کرا وَر شه. شمعدانی گولان، واچولکستاندَرَده.
ویریزم اوشانه آب بدم.

برگردان:

در بالکن خانه نشسته ام. از بین گل های شمعدانی به پیاده روی خیابان نگاه می کنم. پیرزنی، با چند یلاستیک بزرگ خرت و پرت، کشان کشان دارد می رود. پسری جوان، سیگار بر لب از کنار او می گذرد. سر را پایین گرفته و با موبایل خود مشغول است.گل های شمعدانی، دارند پژمرده می شوند. بلند شوم و آبِ شان بدهم.