بایگانی دسته: شعر فارسی

و این بازی

خنده های ریز
که نبض اش
روی شانه هایت می تپند
در شعر شاعری
جا مانده
و مرا هم از آن گریزی نیست
و این معمای هزار ساله را
پیچیده تر کرده
طعنه است یا ریشخندی
که دیوانه می کند
عاشقانه سرایان را
یا چراغی ست
که امید را در نبض کم رمقی
نقش نور می زند
و دیوانه تر می کند
یا
شوقی ست
از نمایش دستپاچگی شاعری
که دست و پای خود را گم کرده
و عنان اختیار به ریز موج های آبشار گیسویت سپرده
به هر حال
این شعر فرودی می خواهد
که معمای حل ناشده
مجال پایان به آن نمی دهد
و این بازی تا هزاران سال دیگر
هر لحظه تکرار می شود

زندگی نوشت

غم همیشک نهه برار، خاخور
واستی ولی زندیگانی کودن
گلاب شیشه خالی یاَ،
واستی جه سورخَه گولَ عرق
پور جه مهربانی کودن
دونیا،
کمتر جه دو روزی ایسه کی گید
واستی هه ایبچه زماته
توقایی جا همزبانی کودن.
هه عمر،
پَلَت ولگا مانه و من و تو باد
طوفان نیبیم و نسیمَ مَره
ایبچه وا تبانی کودن
شاید واورسی کی می ارسو کورا بوشو
چی بوبو؟
واستی بگم کی جوخوفته ناَ
می چومَ خوشکَ کاسه میان
کی زندیگی زیارت ره
بتانم شادمانی کودن

برگردان به فارسی ادامه خواندن زندگی نوشت

کوجی بانی گیشه/ عروسک قدیمی

عکس از موزه عروسک های ملل. کارگاه گیلان
عکس از موزه عروسک های ملل. کارگاه گیلان

عروسکی قدیمی‌یم
میان صندوقچه کهنهَ ت
از کودکیَ ت بپرس
خبرَ حال مرا دارد؟

شعر اصلی گیلکی:

ایتا قدیمی گیشه‌یم
تی کهنه صندوقچه میان
واپرس تی کوجی بانی‌یا
جه می حال خبر داره؟

 

مادر

mam
عکس از پرویز فکرآزاد 1353

 

پر می‌گیرد
کودکی یم
وقتی ترا به خاطر می‌‌آورم
حجم خانه
برای بزرگی‌ات کم است

گیلکی:

پراَ گیره
می کوجی بانی
وختی ترا خاطر آورم
خانه حجم
تی بزرگی ره کمه

 

ابرم…برای بهزاد موسایی

برای بهزاد موسایی نویسنده و پژوهشگر برجسته گیلانی که در ساعات اولیه بامداد امروز شنبه 22 شهریور 93  در یک سانحه تصادف در جاده اندیمشک از بین ما رفت. یادش گرامی

اَبرم
نمی توانم ببارم
شاید آسمان
هوای زمین را دارد
شاید زمین
خسته شده
از سیلاب پی در پی
طاقت ندارد ادامه خواندن ابرم…برای بهزاد موسایی