از خواب کی ویریشتم می کمر خیلی درد کودی. ایپچه نرمش بوکودم مطابق دستوری کی فیزیوتراپ فادابو.
دیمه کی بوشستم بوشوم آشپزخانه، بیدم می زنانه، ناشتایی مفصلی حاضره کوده. دِ پنیر، دِ خیر باشد مغزگردو، هو اغوزمغز پدربابایی، دِ سبزی خوردن، مرغانه، تازه نان. خلاصه به تمام و کمال مایه بنابو.
بینیشتیم دوتایی حیسابی صیحانه بخوردیم.
تا باموم بگم تی دس درد نکنه، بوگفت:
ائو، چی حرفی ایسه تو زنی، می وظیفه یه!
تا باموم بگم اختیار داری خانم جان، بوگفت:
ویریز! تی شکم کی سیرا بوسته خدایه شکر! ویریز بیشیم بازار ایپچه خرت وخشال فیگیریم تا عید نامو، تا گران ترَ نُبو!
فقط آجیل و گوشت و مرغ. کفش و لباس تی پیشکش!
….
ویریشتم. چی ویریشتنی، ستونَ فقرات می شین تیر بکشه.
برگردان: ادامه خواندن صبحانه