ایواردم
وارش
اَمرا هیستا کونه
اَمی دیماَ خوشاده،
واروخه
ناخوشی پاماله یاَ
ایواردم
وارش
اَمرا هیستا کونه
اَمی دیماَ خوشاده،
واروخه
ناخوشی پاماله یاَ
چند روزي هست كه در انتظار بارانم
حالا كه مي بارد، دلم گرفته.
اين آسمان هم از دست من به تنگ آمده
پس بگو چرا هر وقت نگاهش مي كنم،
به من اخم مي كند!
وقتی که پنجره را به روی چنار پیاده رو باز می کنی
و برگ های تازه زیر باران به تو سلام می کنند
و زندگی را می بینی
که آسان و آهسته توی جوی باریک خیابان جاری است
اینقدر سخت نگیر
هیچ چیز ابدی نیست.
پ.ف