عمو تلویزیون امره قهر بوکود.
عمو کی همیشک سر ساعت، شبکانَ اخبارا گوش کونه و خودش ای پا مفسر و صاحاب نظر ایسه، همه‌یا تحریم بوکوده. ایرانی و خارجی‌یم ناره. من کی جرئت نوکونم اونا ایچی واورسم. اصلن مرا ملاقه نزنه. می حوصله‌م بسر بامو. می جا سرا ویریزم کی بشم، عمو واورسه:
– کویا پسر؟ تازه بامویی کی؟ چیه، ناراحتی؟ تلویزیون خاموشه دیلخوری؟ یک هفته بسر ایی مره سر زنی اونم خایی کی تلویزیون روشنابه؟ بجای انکی چند کلمه ایختلاط بوکونیم وا تلویزیون تماشا بوکونیم؟
گمه:
– نه عموجان! ایبچه کار دارم وا بشم. خرید دارم. جسارت نوکونم شیمه خدمت!
ایوارکی عمو خو جا سرا ویریزه، می یقه گیره. چوم به چوم ایسیم. وحشت کونمه. نوکونه عمو قاطی بوکوده‌بی! اجور کردکاران عمو جا بعیده!
عمو چوما غضب دَره. گئه:
– خودت قاطی بوکودی تی او ترامپ امره؟ اجور کردکاران می جا بعیده؟ ولی تی ترامپ جا بعید نیه؟
– عموجان! می ترامپ؟ من غلط بوکونم می ترامپ امره!
– بیده‌ایی اعتراف بوکودی بوگفتی می ترامپ! اصلن جه اول دانستیم کی تو طرفدار استکبار جهانی ایسی. انم تی سفر نیشان!
– عموجان! می یقه اجور کی شوما بچسبستی والله من به جوتَگی دکفتم! خاسیم بگم من و ترامپ هردوتا غلط بوکونیم شیمی جا جسارت بوکونیم. اصلن می امره ایه کی طرفدار ترامپ ببم؟
عمو یقه ولا کونه و شه خو جاسر نیشینه. تلویزویونا روشنا کونه.
– بفرما! الان کی‌یا نیشان دهندره؟
– ترامپا!
– کو شبکه ایسه؟
– خبر!
بازون تلویزیونا خاموشا کونه. فرمایش فرمایه:
– بعله کی تی امره ایه! هه مردکه خودش کشور میان انقدر طرفدار ناره کی امثال تو اونه سنگا به سینه زنیدی!
– عموجان! شبکه خبر چی دخلی به من داره آخر؟
– شبکه خبر دخلی بتو ناره؟ خا بازار چی؟ مردوم چی؟ من کی خانه نیشینم. می حرفا هیکس نشتاوه. امثال توییدی کی همه چیا هه مردکه خالی حرف مره، بیجیر بوجور کونیدی. اشیایا گیرانا کونیدی، دولار شه بوجور، تومان ایه بیجیر! مملکت الکی الکی شلوغا به. مردوم حرص و جوش زنیدی، هرچی گیرانترا به، ویشتر هینیدی! آخر چی خبر ایسه؟ تو خودت او هفته نوشویی ایتا کارتن ماهی تن فانگیفتی، بوگفتی کرا بوجور شئوندره. خا امثال تو نیهینید گیرانا به؟ نیبه! امی صدا و سیمایم کی راست شه چپ ایه گه ترامپ اتو بوگفته اوتو بوگفته. خارجه شینم کی بدتر. امی زندگانی بوبوسته ترامپ! امی سیاست بوبوسته ترامپ! کار و گرفتاری و مملکت داری ولا کودیم همه تان چوم رافا ایساییم کی هه مرداکه چی کونه! چی گه! وقتی تو شی کارتن کارتن جنس فاگیری یعنی انکی طرفداری حه ترامپ کوداندری! نوکوداندری؟
– من غلط بوکونم عموجان! آخر بیدم همه کرا هئندریدی منم بوشوم بیهم. چی وا بوکوده‌بیم؟
– نوا بیهه‌بی! تو مگر سالی چنتا تن ماهی خوری؟ اصلن تو تن ماهی خوری؟ من کی نیدم!
وااای عمو راس گه! مرا خاطر دینه اکّه تن ماهی بوخوردم! عجب جوگیری بوبوستم! البت عمو ور حقسعی کونم کم ناورم!
– عموجان! مردوم گوناه ناریدی کی! رادیو تلویزیونان مرتب کرا ترامپ اخبارا پخشا کونیدی! مردوم هم ترسیدی همه چی کم ببه، گیرانا به! هول زنیدی شیدی بازار سودا کونیدی. به نظر شوما چی وا بوکونیم؟
عمو خیلی خیلی حق بجانب تلویزونا پوشتا کونه و می رودرو نیشینه.
– اها! هسا بامویی می حرف سر! هم شوما، هم رادیو تلویزیون، همه تا تقصیرکاریدی. می گومان اصلن شوما ترامپ طرفداریا کونیدی اجور کردکاران امره.
گمه:
– عموجان! امی شبکان؟ اجور فرمایش نفرمایید! صدا وسیمایا ده ایفترا نوا زئنید! خا اوشانم وا افکار عمومیا واخبدارا کونید!
عمو می دهن جلوبا خو دست مره گیره.
– هیا تام بزن! هیا تام بزن! افکار عمومی کیه؟ تو و امثال توییدی ده! اوشان اخبار گیدی، افکار عمومی‌یم شه خوف کونه هی خرید کونه. هی اجناس شه بوجور و بوجورتر…
می کله امره عمو گبا تصدیق کونم. می دوتا دستا برم بوجور و می شانه‌یم هتو. یعنی ادا ایشاره جا خایم واورسم کی چاره چیسه؟ من چی وا بوکونم؟ صدا و سیما چی وا بوکونه؟ مردوم چی وا بوکونید؟ دولت چی وا بوکونه؟ بانک مرکزی و وزارت امور خارجه چی وا بوکونید؟ ائووووو… چنقد سئوال می کلّه میان دره! اما هیچی نتانم گفتن. عمو می دهن جلوبا بیگیفته داره…

معنی چند واژه‌ی گیلکی
جوتَگی یا جودکی: لکنت زبان
جوت بر وزن عود، به کسی گویند که لکنت زبان دارد. الکن
چوم رافا: چشم انتظار
واخبدار: آگاه