بایگانی دسته: داستان گیلکی

داستان ها و حکایت های کوتاه گیلکی همراه با ترجمه،

توضیح این که در هر صفحه 10 عنوان داستان‌های گیلکی و مازندرانی را میتوانید مطالعه کنید

پنج جلد قصه‌های کودکان گیلان به چاپ رسید

در این کتاب‌ها پنجاه قصه‌ با گویش‌های متنوع زبان گیلکی با همکاری کتابخانه بوم و انتشارات کاغذ سفید منتشر شده است.

پرویز فکرآزاد گردآورنده و مولف این مجموعه، قبل از این کتاب‌های “داستان‌های گیلان” و مجموعه داستان فریبا، را برای بزرگسالان و کتاب‌های “نوروزعمو“، “گرزکی زنبور عسل کوچک“، “جان خانه جان و قارقاری” برای کودکان گیلان را به بازار کتاب ارائه داده بود. فکرآزاد چند عنوان دیگر به نام “فیل مدرسه بوشو”، “جادوی مادربزرگ” در دو کتاب مجزا به گیلکی و فارسی و “گولگولی‌دار”به گیلکی و فارسی را زیر چاپ دارد.
جلد اول قصه‌های کودکان گیلان (گیلان زاکان قصه‌یان) در مرداد ۱۴۰۱ به چاپ رسیده بود و حالا با چاپ چهار جلد دیگر، در تابستان امسال تیرماه ۱۴۰۲، کار این مجموعه به پایان رسید. ادامه خواندن پنج جلد قصه‌های کودکان گیلان به چاپ رسید

رونمایی گیلانه زاکانه قصه‌یان “قصه‌های کودکان گیلان” برگزار شد

جشن رونمایی کتاب گیلانه زاکانه قصه‌یان (قصه‌های کودکان گیلان) در روز چهارشنبه ۲۲ تیرماه ۱۴۰۱ در سالن اصناف لاهیجان برگزار شد.

ابتدا فریده صفرنژاد مجری برنامه پس از خوش آمدگویی به حاضران از نویسندگان گیله قصه‌های این کتاب دعوت کرد، تا  بخشی از آثار خود را قرائت کنند.

پرویز فکرآزاد گردآورنده و مولف کتاب هم، بعد از اجرای بخشی از قصه‌ی خود، از دست اندرکاران چاپ این اثر، نویسندگان گیله قصه، علاقمندان زبان گیلکی و شرکت کنندگان در مجلس رونمایی، تشکر و قدردانی کرد. او درباره کتاب “گیلانه زاکانه قصه‌یان” گفت که چاپ و انتشار کتاب با هزینه‌های سنگینی که تورم و گرانی کاغذ به پدیدآورندگان آثار تحمیل شده عملا مولف را در انتشار اثر دچار مشکلات و دشواری زیادی می‌کند. ادامه خواندن رونمایی گیلانه زاکانه قصه‌یان “قصه‌های کودکان گیلان” برگزار شد

داستان مازندرانی “شول” + فایل صوتی

شول

“صدایی بلند از سر شوق یا خشم”

نویسنده: محمد معافی

گویش تنکابن مازندران

همه چی چرخ خارنه

می‌سر مین خوده یه عروسی سرا

شنن، هانن، شول کشنن

حلب پیته سره کوتن، می‌اسمشانه یه سر گره کانن، مره برنن توکال توک، یهو رهه کانن، نتونوم اوشانه هیچ گب بزنوم، ترس داروم لج بیرن، مره دیم بدنن تش مین ،

خوشته ره گنم د دس ویر، کمته خیالات هکن اما نبونه، نشانه، بمانسوم مه کدامینه گب گوش هدنم، می‌کدامین صدای بشناوم،

جای سر ورسونم شنوم حال مین

دوا شیشه یه گیرنوم / دو تا دانه قرص وه دله دره، ندانوم او زمان که ایشانم طی ببون چته ونه هکنم؟

ادامه خواندن داستان مازندرانی “شول” + فایل صوتی

آیین رونمایی “مجموعه داستان های گیلان”در خانه فرهنگ گیلان

آیین رونمایی “مجموعه داستان های گیلان” به کوشش پرویز فکرآزاد” در خانه فرهنگ گیلان برگزار می شود. پنجشنبه ۲۸ شهریور ساعت ۵ عصر رشت، خانه فرهنگ گیلان ساغریسازان روبروی کوچه بلورچیان

این داستانها از بین بیش از دویست داستان انتخاب شده. دو سال کار انتخاب، ویرایش، آماده سازی، ضبط صدا انجام شده. داستانها علاوه بر گیلکی همگی به فارسی ترجمه شده که خوانندگان فارسی زبان و علاقمندانی که به گیلکی مسلط نیستند بتوانند از کناب استفاده کنند. این کتاب اولین رخداد ادبی دو زبانه متن و صوت در زمینه ادبیات داستانی گیلکی ست و شاید در سطح زبان اقوام دیگر که با استفاده از ۲۲ داستان از ۲۲ نویسنده و ده گویش مختلف زبانی تهیه شده و می توان با مراجعه به وبسایت گیله قصه، اپلیکیشن گیله قصه را نصب و داستان ها را ادیت شده شنید.

معیار انتخاب داستان در درجه اول برجستگی زبانی بود و ایجاد فرصت به برخی نو نویسان گیلک که بعضا حتا در گیلان هم بدنیا نیامدند و ساکن گیلان هم نیستند. معیار بعدی نزدیک بودن داستان ها به مولفه های داستان امروز ایران و جهان بود که سعی کردیم شکل نقل و قصه گونه ی کمتری داشته باشد و اغلب داستانها، با در نظر گرفتن عناصر داستان امروز انتخاب شده.

ادامه خواندن آیین رونمایی “مجموعه داستان های گیلان”در خانه فرهنگ گیلان

ای پرکاله گب. گوشت گیرانه؟ تی سر فیدا!

پرویز فکرآزاد

عموجان زنگ بزه:
– پسر ویریز بیا
– چی بوبوسته عموجان؟
– بیا می آزمایش نتیجه‌یا فاگیفتم. بیا ایتا نیگا تاود. زود بیا!
مره بوگفتم نوکونه عمو آزمایش جواب، خیلی بد بوبوسته‌بی کی هتو هراسانه و واهیلی دَره.
تا اونه خانه فارسِن، می دیل هیزارتا راه بوشو.
عمو آزمایش نتیجه برگه‌یا کی بیدم، مرا مات ببرد. بوگفتم:
– عموجان! نتیجه خیلی خُبه کی! تی کلسترول و تری گلیسیرید و اوره و قند همه‌تا عالیه! چی بوکودی کی هتو بیجیر بامو؟
ایتا عاقیل اندر سفیه نیگا مرا تاودا و بوگفت:
– هنقذ ترا گمه کی هر گرانی بی حکمت نیه و هر ارزانی بی عیلت، یعنی هن!
ماتازه واپرسم:
– کلسترول ربط به گیرانی چی مربوط؟
فرمایش کونه:
– پسرجان! اگر می هه چندرقاز حقوق امره، گیرانی چوبا نوخورده‌بیم، الان سکته بوکوده‌بوم. وا باموبی تازه‌آباد می قبر سر مولاقات! ادامه خواندن ای پرکاله گب. گوشت گیرانه؟ تی سر فیدا!

داستان کوتاه قدیمی مازندرانی “مرغنه جنگی” – حکایت کوتاه به زبان محلی مازندرانی + فایل صوتی

خلاصه به فارسی:
علی موبور نوروزِ هر سال در جنگ تخم مرغ ها برنده بود. اما آن سال، او تخم مرغ نداشت و نتوانست در جنگ شرکت کند. اکبر زاغی تخم مرغی به او قرض داد. او با تخم مرغ قرضی جنگ کرد و همه را برد. جعفر چاخان هم به او باخت، اما حاضر به پذیرش باختش نبود و علی موبور را متقلب خواند و نفرین کرد تا تخم مرغ هایی که برده و می خواهد تنهایی بخورَد از گلویش پایین نرود! از طرفی، از علی خواست فردا دوباره با هم بجنگند. فردا در کمال ناباوری جعفر علی را شکست داد و همه تخم مرغ هایش را برد. این اولین باری بود که علی موبور شکست می خورد… غروب اسماعیل دندانی خبر آورد که جعفر گم شده. گشتند و او را در بیشه زاری پیدا کردند، در حالی که دراز به دراز افتاده بود و کف کرده بود و از هوش رفته بود. جعفر چاخان تخم مرغ ها را با یک تخم مرغ قلابیِ گچی برده بود و خورده بود!
به زبان محلی مازندرانی:

علی بورِک مرغنه جنگی دله شه دسوری نداشته. هر وقت نوسال بییه، قلاکتیِ وچون دَسه دَسه شینه خاله صنمبرِ خنه و هر اتا اتا دتا کل عَیدی مرغنه گیتنه و امونه مَله ی میدون سر، دور هم اِس کردنه و شه مرغنه ره دیم به دیم زونه.

علی بورِک اون سال نتونسه خاله صنمبرِ خنه عَیدی گِردش بوره. ونه مار و خاله صنمبر چن روز عَید بَمونس، اتا بِخدی چیِ سر دِتا بامشیِ دسوری قِرمئو بیتنه. اول، ونه مارِ دهون وا بَیه: – “ها صنمبر! شه کرک و سیکای جلو ره بَیر امه لَت و لتکا نکفن… عازّا بکوشتون! امه دکاشت ره نکاشت هاکردنه.”

خاله صنمبر ره خله ور بخرده. دس کمر بشته و گردن گردن بزو: – “هم ایان کرک و سیکای مرغنه، عَیدی پیشی شمه وچونِ عَیدی بونه و کفت کننه وَ.”

دانلود داستان کوتاه مازندرانی به نام مرغنه جنگی

ادامه خواندن داستان کوتاه قدیمی مازندرانی “مرغنه جنگی” – حکایت کوتاه به زبان محلی مازندرانی + فایل صوتی

نوروز عموی! زود باموی؟ یا دیر باموی؟

دوروست دوازده روز و دوازده ساعت و دوازده دقیقه و دوازده ثانیه تا بهار بمانسته بو کی سیفیدی نزه، خانه در صدا بوخورد. ننه سرمایا باور نامویی! خو چومانا دست فوسه. چند مرتبه پیل پیلی بزه! نه خاب نیدنده‌بو. اونی کی هر سال اول بهار وا باموبی! دوروشت هیکل و نمدی کلاه به سر و سیفید دراز گیس و حنا دوسته ریش، آبی کمرچین و سه متر ونیم ترمه گردن شال، قصب شلوار(یک نوع پارچه ظریف از کتان ) دوکوده و تخت نازک گیوه به پا و عصا به دست، خنده دشکنه و خو دستانا وازه کوده، ننه سرما کشاگیفتنه واستی.

 

ادامه خواندن نوروز عموی! زود باموی؟ یا دیر باموی؟

“آفتو دیمه” داستانک های گیلکی پرویز فکرآزاد از ۲۹ فروردین تا مهرماه ۹۵در همشهری

از بیست و نهم فروردین ماه، روزنامه همشهری، اقدام به چاپ داستانک های گیلکی از پرویز فکرآزاد نمود که تصویر نخستین داستانک را مشاهده می فرمایید. به زودی متن کامل این داستان در همین صفحه به روز رسانی خواهد شد.

photo_2016-04-17_18-29-52

 

 

خاخورزا / خواهرزاده

  • یعنی تو خالاَ داری؟ می چوم تلس بوکوده آخه زای! یعنی ایتا خاخورزا واَ بدارم اونم اَجور بی وفا! من چی گناهی بوکودم می دیله توشکه بزم به تی دیل آخر زای! کم تره زحمت بکشم! تی آبخانه آبَ کم خالی بوکودم؟ جه می خاخور کمتر تی غورصه بوخوردم؟ می دیله خوشی تویی زای! من کی هرماله اینتظاری جه تو نارم! فقط هر ماه ایوار واَ بایی اَ خانه دراَ بزنی؟ باز خدا همسادانَ پهرومارا بیامورزه! بازار شوندریدی، مره م خرید کونیدی. ادامه خواندن خاخورزا / خواهرزاده

کوچه (داستان کوتاهِ کوتاه)

نانم کویا اونا بیده دارم. سرو دیم اونه شین خیلی مره آشنایه. صحبتَ سرَ واکودنه رِه، واورسم:

– آقا پسر! ببخشید اَ کوچه نام چیسه؟

جواب دیهه:
– صومابجار!

گمه:

– دانم، اَ کوچه گم!  اَ فرعی کوچه!؟ ادامه خواندن کوچه (داستان کوتاهِ کوتاه)

انار دار/ درخت انار

چَره هر چی من گَم تو فقط همش گی ” انار، انار”! تی زباناَ گرزک بگَشته؟ جه تی سیفیده مو خجالت نکشی؟، جه تی دو خاله شیفید! تو مگرمار و خاخور ناری؟ بازم گِه ” انار”. چره وا می صدایا بولنده نوکونم؟ ترسی همسادان بیشتاوید؟ خاب بدار بیشتاوید، مره جه آپارتمان نیشینی فرهنگ، تو اِی نفر دِه حرف نزن! اگر تراَ حالی بوبوسته بی، اَ غلطاَ نوکودی کی! منه بدبختاَ بوگو تازه فارسِم خسته و کوفته،  باموم درازاَ کشم کاناپه رو کی ایبچه آرامش بیگیرم، تی زن و زای بوبوسته بید، ایوارکی بیده بید دو تا نامحرمَ چوم، دوزدانه مانسان، اوشانه فاندره، زهله ترک نوبوسته دیدی؟ هاَ؟ ادامه خواندن انار دار/ درخت انار

چی بوبوسته هسا!/ چی شده حالا!

بوگوفتم دو هیزار تومن داری فادی مرا! گِه کی آخر دو هیزار تومن نی پوله! باذون راه دکفه شِه. خاستیم بگم تراَ یاد ایسه تی پهر، او سالَ پیله برفی، خانه جاَ تراَ بیروناَ کوده! من تراَ باوردم می پهره خانه. هسا دو هیزارتومن واسی، می  رویا زمین تاودی! کم ترا محبت بوکودم. می مآر تره کم بنا! می خاخورا بوگو، چنقد تی خاطرا خاستی. ادامه خواندن چی بوبوسته هسا!/ چی شده حالا!

نوکوده کار/ کارِ نکرده

خو جورابا کی شوستاندره، خو لیباساَ کی فیچاله، کفشَ کی واکس زنه، سوکوله نخانده بو جه خاب ویریزِه، موسترایاَ کی برق تاوده ، یَقلَوی یا کی گیره مُقسّمه غذا جلو، سربازی تختَ سر کی درازاَ بِه، خانه و خو اوتاقاَ خاطر آوره. صلات ظهر کی بیداراَ بوستی و غُرغر کودی، می جوراب کو! می شلوار چَره اطو ناره! غذا چره سرده! سَسَه! شوره! تورشه!

بمانسته مورخوصی کی بشه، خو مآره رویاَ چوطو وا نیگاه بوکونه! نانه کی مآره چوم اونی رافایی ره تلس بوکوده رایاَ فاندره.

برگردان: ادامه خواندن نوکوده کار/ کارِ نکرده

سرَ دسمال/ روسری..داستان کوتاه کوتاه

کرا شونده بی، سرَدسمال جخطرا داَبی. ترا توندا گیفته بو. هیچّی نوگوفتم. می خیال کی، سرَ دسمالَ بونه ره واگردی و ایواردم ترا دینمه. هر دو تا نخ نما بوبوستیم اَ سالانَ مئن.

برگردان:

داشتی می رفتی، روسری یادت رفته بود. عجله داشتی. چیزی نگفتم. خواستم به بهانه روسری برگردی و یک بار دیگر توراببینم. هر دو نخ نما شده ایم در این سال ها.

نگهبان شب

بمانسته نوخالانه جماکونه. صحرایا حسابی جاروفارو بوکوده. پلکانان، تمیزا بوستید. فردا صبح سر، صابخانه اسباب کشی کونه.جه پی کنی اولان تا ساختمانَ تومامه بو کار، نیگهبانی بدا هیا. اونی دیل خوشه کی تا تازه کارا پیدا کودنه ره، اقلا” چند شب خو زن و زاکه ور سر به بالین نیهِه.

برگردان:

آخرین نخاله ها را جمع می کند. حیاط را حسابی آب و جارو کرده. راه پله ها تمیز شده اند. فردا اول وقت صاحبخانه اسباب کشی می کند. از اول پی کنی تا پایان کار ساختمان، نگهبانی داده اینجا. دلش خوش است تا پیدا کردن کار جدید، لااقل چند شبی کنار زن و بچه اش سر به بالین می گذارد

تاسیانی/دلتنگی

اونه بغله کونم سر و دیمه حیسابی خوشادَم. جه قرآنه جیر ردّه کنم، اونی پوشتَ سر آب فوکونم، باذون اونی قدو قامته، سربازی لیباس میان تماشا کونم تا کی دورابَه. می چوم وا تَلَس بوکوده هتو رافایی بئسه تا ایواردم بایه مورخصی. هسا دِ بشم می برارا زنگ بزنم می پیر مارهِ کا چن روز باوره می ور. ادامه خواندن تاسیانی/دلتنگی

پوتار| مورچه

جَه پهره کشه اَیه بیجیر. تازه راه دکفته. خایه خو پا مره بشه.  پهر، واهیله کی نکفه. اونه اوسانه بره پارک مجسمانه ور. شیر کرا آهو گردن َ گاز گیره. جغلاَ، سبزه سر نیشانه،  دوربینا تنظیم کونه سه پایه سر. باذون اَیه مجسمه مره، عکس دو نفری تاودید. زای خو پهر کشه نیشه. پوتاران مره کرا بازی کونه.

برگردان:

مورچه

از بغل پدر پایین می آید. تازه راه افتاده. می خواهد با پای خودش برود. پدر نگران افتادن اوست. او را برمی دارد می برد به طرف مجسمه های پارک.
شیر در حال گاز گرفتن آهو است. بچه را روی چمن می نشاند، دوربین را روی سه پایه تنظیم می کند. بعد می آید که با مجسمه، عکس دو نفری بیاندازند. بچه به آغوش پدر نمی رود. در حال بازی کردن با مورچه هاست.

شمعدانی ها

بالکنَ خانه سر نیشتِم. جَه شمعدانی ولگانه مئن، پیاده رویه خیابانه فاندیرم. ایتا پیرزن، چنتا پیله پلاستیک خرت و خشال مره، فاکش فاکش کرا شوندره. ایتاجوانَ پسر،  سیگار به لب جه اونی ور رده بِه. سرا بیجیرا گیفته خو موبایلَ امرا کرا وَر شه. شمعدانی گولان، واچولکستاندَرَده.
ویریزم اوشانه آب بدم. ادامه خواندن شمعدانی ها

نازنین گذران

زاکانه مدرسه فارسانه. بازار شِه. خرید کونه. خو مارَ خانه سر زنه و اونی انسولینَ تزریق کونه. واگرده دوواره مدرسه، زاکانه بره خانه. اَشانه نهاره دهه. ظرفَ ظروف شوره. تختخوابَ رو دراز کشه و هتو کی خو مردَ عکسه فاندیره به خوابا شِه.

برگردان:

بچه ها را به مدرسه می رساند. به بازار می رود. خرید می کند. به خانه مادرش سری می زند و انسولین او را تزریق می کند. برمی گردد مدرسه و بچه ها را به خانه می برد. ناهارشان را می دهد. ظرف ها را می شورد. روی تختخواب دراز می کشد و در حالی که به عکس شوهرش نگاه می کند به خواب می رود.

همسادان/ همسایه ها

مرا خیلی دوست داردَه. وختی مرا دیندَه فورا درانه دودَدَه. ترسدَه سگان حمله بکونَد. منم اَشانه خاطره خیلی خئیم. نه سگیه حمله بوکودم نه کَسیه.

فارسی:
خیلی دوستَ م دارند. وقتی مرا می بینند فورا”درها را می بندند. می ترسند سگ شان حمله کند. من هم خیلی دوستشان دارم. نه به سگی حمله کرده ام نه به کسی.