نوروز عموی! زود باموی؟ یا دیر باموی؟

دوروست دوازده روز و دوازده ساعت و دوازده دقیقه و دوازده ثانیه تا بهار بمانسته بو کی سیفیدی نزه، خانه در صدا بوخورد. ننه سرمایا باور نامویی! خو چومانا دست فوسه. چند مرتبه پیل پیلی بزه! نه خاب نیدنده‌بو. اونی کی هر سال اول بهار وا باموبی! دوروشت هیکل و نمدی کلاه به سر و سیفید دراز گیس و حنا دوسته ریش، آبی کمرچین و سه متر ونیم ترمه گردن شال، قصب شلوار(یک نوع پارچه ظریف از کتان ) دوکوده و تخت نازک گیوه به پا و عصا به دست، خنده دشکنه و خو دستانا وازه کوده، ننه سرما کشاگیفتنه واستی.

 

 

 

حکایت کوتاه گیلکی- نوروز عموی

فایل صوتی این داستان با اجرای فهیمه دهقانی، شهرام دفاعی و  پرویز فکرآزاد
دیچین واچین: جواد اصغری

 

همچنین بخوانید:   نوکوده کار/ کارِ نکرده

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *