شول

“صدایی بلند از سر شوق یا خشم”

نویسنده: محمد معافی

گویش تنکابن مازندران

همه چی چرخ خارنه

می‌سر مین خوده یه عروسی سرا

شنن، هانن، شول کشنن

حلب پیته سره کوتن، می‌اسمشانه یه سر گره کانن، مره برنن توکال توک، یهو رهه کانن، نتونوم اوشانه هیچ گب بزنوم، ترس داروم لج بیرن، مره دیم بدنن تش مین ،

خوشته ره گنم د دس ویر، کمته خیالات هکن اما نبونه، نشانه، بمانسوم مه کدامینه گب گوش هدنم، می‌کدامین صدای بشناوم،

جای سر ورسونم شنوم حال مین

دوا شیشه یه گیرنوم / دو تا دانه قرص وه دله دره، ندانوم او زمان که ایشانم طی ببون چته ونه هکنم؟

ادامه خواندن داستان مازندرانی “شول” + فایل صوتی ←

علی موبور نوروزِ هر سال در جنگ تخم مرغ ها برنده بود. اما آن سال، او تخم مرغ نداشت و نتوانست در جنگ شرکت کند. اکبر زاغی تخم مرغی به او قرض داد. او با تخم مرغ قرضی جنگ کرد و همه را برد. جعفر چاخان هم به او باخت، اما حاضر به پذیرش باختش نبود و علی موبور را متقلب خواند و نفرین کرد تا تخم مرغ هایی که برده و می خواهد تنهایی بخورَد از گلویش پایین نرود! از طرفی، از علی خواست فردا دوباره با هم بجنگند. فردا در کمال ناباوری جعفر علی را شکست داد و همه تخم مرغ هایش را برد. این اولین باری بود که علی موبور شکست می خورد… غروب اسماعیل دندانی خبر آورد که جعفر گم شده. گشتند و او را در بیشه زاری پیدا کردند، در حالی که دراز به دراز افتاده بود و کف کرده بود و از هوش رفته بود. جعفر چاخان تخم مرغ ها را با یک تخم مرغ قلابیِ گچی برده بود و خورده بود!

علی بورِک مرغنه جنگی دله شه دسوری نداشته. هر وقت نوسال بییه، قلاکتیِ وچون دَسه دَسه شینه خاله صنمبرِ خنه و هر اتا اتا دتا کل عَیدی مرغنه گیتنه و امونه مَله ی میدون سر، دور هم اِس کردنه و شه مرغنه ره دیم به دیم زونه.

علی بورِک اون سال نتونسه خاله صنمبرِ خنه عَیدی گِردش بوره. ونه مار و خاله صنمبر چن روز عَید بَمونس، اتا بِخدی چیِ سر دِتا بامشیِ دسوری قِرمئو بیتنه. اول، ونه مارِ دهون وا بَیه: – “ها صنمبر! شه کرک و سیکای جلو ره بَیر امه لَت و لتکا نکفن… عازّا بکوشتون! امه دکاشت ره نکاشت هاکردنه.”

خاله صنمبر ره خله ور بخرده. دس کمر بشته و گردن گردن بزو: – “هم ایان کرک و سیکای مرغنه، عَیدی پیشی شمه وچونِ عَیدی بونه و کفت کننه وَ.”

دانلود داستان کوتاه مازندرانی به نام مرغنه جنگی

ادامه خواندن داستان کوتاه قدیمی مازندرانی “مرغنه جنگی” – حکایت کوتاه به زبان محلی مازندرانی + فایل صوتی ←