ای پرکاله گب. عموجان و ترامپ

عمو تلویزیون امره قهر بوکود.
عمو کی همیشک سر ساعت، شبکانَ اخبارا گوش کونه و خودش ای پا مفسر و صاحاب نظر ایسه، همه‌یا تحریم بوکوده. ایرانی و خارجی‌یم ناره. من کی جرئت نوکونم اونا ایچی واورسم. اصلن مرا ملاقه نزنه. می حوصله‌م بسر بامو. می جا سرا ویریزم کی بشم، عمو واورسه:
– کویا پسر؟ تازه بامویی کی؟ چیه، ناراحتی؟ تلویزیون خاموشه دیلخوری؟ یک هفته بسر ایی مره سر زنی اونم خایی کی تلویزیون روشنابه؟ بجای انکی چند کلمه ایختلاط بوکونیم وا تلویزیون تماشا بوکونیم؟
گمه:
– نه عموجان! ایبچه کار دارم وا بشم. خرید دارم. جسارت نوکونم شیمه خدمت!
ایوارکی عمو خو جا سرا ویریزه، می یقه گیره. چوم به چوم ایسیم. وحشت کونمه. نوکونه عمو قاطی بوکوده‌بی! اجور کردکاران عمو جا بعیده!
عمو چوما غضب دَره. گئه:
– خودت قاطی بوکودی تی او ترامپ امره؟ اجور کردکاران می جا بعیده؟ ولی تی ترامپ جا بعید نیه؟
– عموجان! می ترامپ؟ من غلط بوکونم می ترامپ امره!
– بیده‌ایی اعتراف بوکودی بوگفتی می ترامپ! اصلن جه اول دانستیم کی تو طرفدار استکبار جهانی ایسی. انم تی سفر نیشان! ادامه خواندن ای پرکاله گب. عموجان و ترامپ

ای پرکاله گب. آب آبی و دولت و مردوم گرفتاری

ﺃ رزوان عمو کار بوبوسته شبکه خبرا فندرستن. خاب و خوراک ناره. اونه دوماغ تِغه اوساده. گمه “عموجان! انقدر حرص و جوش نوا خوردن! آب آبیه ده. همه جاجیگا ایه.”
عمو کی هتو تلویزیونا چوم بودوخته داره فرمایه:
– پسرجان دوروسته. همه جا سیل ایه. ولی ان همه خرابَزارا چوطو وا سروسامان دﺃن؟ دولت کم گرفتاری داره کی الان وا ﺃن همه خسارتا جوبران بوکونه؟ مردوم وا کومک بوکونید. ایتام خودم. اگر می پیری دردَ بیدرمان وهاشته‌بی، الان ویریشتیم شوییم سیل بزه مردوما کومک کودیم.
گمه:
– بله دوروست فرمایی! مردوم هم خودشان کرا کومک کوداندریدی اما دولت وظیفه پس چیسه؟
عمو ویشتر حرص خوره.
– آخر پسر! مگر وهلیدی خو کارا بوکونه؟ دولت هم گیجا بوسته! منم هتو. آخر نفهمستیم کی خولاصه سد چاکودن خوبه یا نه؟ ای نفر گئه سد خوشکی ﺃوره، ای نفر گئه، آب آبی ﺃوره. ای نفر گئه، وزارت نیرو تقصیره کی چره روخانان و سدانا لاروبی نوکوده! آخر هر کسم ببه گیج گیجی خوره ده. آب آبی نوبوسته‌بو، پیش بینی کودیدی کی خشکسالی خوایه امی کشورا کورشَ کاه بوکونه. چره دولت بفکر نیه! الانم کی وارش و سیلات امی امانا واوِه، گیدی کی چره دولت کوتاهی کونه. خا چی بوکونه آخر؟ گیرانی‌یا خایه سامان بده، سب زیمینی و پیاز کی خودمان تولید کونیمی، شه آسمان لچّه جور. ﺃن کی ده وارداتی نیه؟ آخر چوطو وا 15 هزار تومون ببه؟ هنم لابود دولت تقصیره؟ والله من نانم کی امثال شوما چره ﺃنقدر ساز مخالف زنیدی؟ اصلن تو خودت رئیس دولت! ﺃن هم بی سامانیا چوطو سامان دیهی؟ هچین خالی حرف نیه کی! ادامه خواندن ای پرکاله گب. آب آبی و دولت و مردوم گرفتاری

اغلب استند آپ کمدین های گیلانی تاثیر منفی دارند

مصاحبه نوروزی گیل خبر با پرویز فکر آزاد:

اغلب استند آپ کمدین های گیلانی تاثیر منفی دارند/ با ممنوعیت نصب تابلوهای ترکی مخالفم/ نویسندگان گیلانی برای نوشتن کتاب های درسی به زبان گیلکی آماده اند

پرویز فکرآزاد نویسنده ، ترانه سرا و فعال فرهنگی متولد ساغریسازان رشت است . او به همراه جمعی از نویسندگان گیلانی در سال ۹۴ گروه گیله قصه را در تلگرام تاسیس کرد. هدف اصلی این گروه انتشار داستان های صوتی گیلکی با موضوعات متنوع و لهجه های مختلف گیلکی است . آنها معتقد هستند که «گیلکی» شاکله های اصلی یک زبان مستقل را داراست و از طرفی بی توجهی ها، زبان گیلکی را به مرز نابودی کشانده است . تلاش های مستمر و مداوم پرویز فکر آزاد و جمع نویسندگان و فعالان فرهنگی برای احیاء و پاسداری از زبان گیلکی و انتقال آن به نسل های بعدی باعث شد این گروه مورد توجه رسانه ها و عموم مردم قرار بگیرند . به همین بهانه سراغ پرویز فکر آزاد سرپرست گروه گیله قصه رفتیم تا درباره اهداف و گام های بعدی او بیشتر بدانیم.

ادامه خواندن اغلب استند آپ کمدین های گیلانی تاثیر منفی دارند

ای پرکاله گب. گوشت گیرانه؟ تی سر فیدا!

پرویز فکرآزاد

عموجان زنگ بزه:
– پسر ویریز بیا
– چی بوبوسته عموجان؟
– بیا می آزمایش نتیجه‌یا فاگیفتم. بیا ایتا نیگا تاود. زود بیا!
مره بوگفتم نوکونه عمو آزمایش جواب، خیلی بد بوبوسته‌بی کی هتو هراسانه و واهیلی دَره.
تا اونه خانه فارسِن، می دیل هیزارتا راه بوشو.
عمو آزمایش نتیجه برگه‌یا کی بیدم، مرا مات ببرد. بوگفتم:
– عموجان! نتیجه خیلی خُبه کی! تی کلسترول و تری گلیسیرید و اوره و قند همه‌تا عالیه! چی بوکودی کی هتو بیجیر بامو؟
ایتا عاقیل اندر سفیه نیگا مرا تاودا و بوگفت:
– هنقذ ترا گمه کی هر گرانی بی حکمت نیه و هر ارزانی بی عیلت، یعنی هن!
ماتازه واپرسم:
– کلسترول ربط به گیرانی چی مربوط؟
فرمایش کونه:
– پسرجان! اگر می هه چندرقاز حقوق امره، گیرانی چوبا نوخورده‌بیم، الان سکته بوکوده‌بوم. وا باموبی تازه‌آباد می قبر سر مولاقات! ادامه خواندن ای پرکاله گب. گوشت گیرانه؟ تی سر فیدا!

داستان کوتاه قدیمی مازندرانی “مرغنه جنگی” – حکایت کوتاه به زبان محلی مازندرانی + فایل صوتی

خلاصه به فارسی:
علی موبور نوروزِ هر سال در جنگ تخم مرغ ها برنده بود. اما آن سال، او تخم مرغ نداشت و نتوانست در جنگ شرکت کند. اکبر زاغی تخم مرغی به او قرض داد. او با تخم مرغ قرضی جنگ کرد و همه را برد. جعفر چاخان هم به او باخت، اما حاضر به پذیرش باختش نبود و علی موبور را متقلب خواند و نفرین کرد تا تخم مرغ هایی که برده و می خواهد تنهایی بخورَد از گلویش پایین نرود! از طرفی، از علی خواست فردا دوباره با هم بجنگند. فردا در کمال ناباوری جعفر علی را شکست داد و همه تخم مرغ هایش را برد. این اولین باری بود که علی موبور شکست می خورد… غروب اسماعیل دندانی خبر آورد که جعفر گم شده. گشتند و او را در بیشه زاری پیدا کردند، در حالی که دراز به دراز افتاده بود و کف کرده بود و از هوش رفته بود. جعفر چاخان تخم مرغ ها را با یک تخم مرغ قلابیِ گچی برده بود و خورده بود!
به زبان محلی مازندرانی:

علی بورِک مرغنه جنگی دله شه دسوری نداشته. هر وقت نوسال بییه، قلاکتیِ وچون دَسه دَسه شینه خاله صنمبرِ خنه و هر اتا اتا دتا کل عَیدی مرغنه گیتنه و امونه مَله ی میدون سر، دور هم اِس کردنه و شه مرغنه ره دیم به دیم زونه.

علی بورِک اون سال نتونسه خاله صنمبرِ خنه عَیدی گِردش بوره. ونه مار و خاله صنمبر چن روز عَید بَمونس، اتا بِخدی چیِ سر دِتا بامشیِ دسوری قِرمئو بیتنه. اول، ونه مارِ دهون وا بَیه: – “ها صنمبر! شه کرک و سیکای جلو ره بَیر امه لَت و لتکا نکفن… عازّا بکوشتون! امه دکاشت ره نکاشت هاکردنه.”

خاله صنمبر ره خله ور بخرده. دس کمر بشته و گردن گردن بزو: – “هم ایان کرک و سیکای مرغنه، عَیدی پیشی شمه وچونِ عَیدی بونه و کفت کننه وَ.”

دانلود داستان کوتاه مازندرانی به نام مرغنه جنگی

ادامه خواندن داستان کوتاه قدیمی مازندرانی “مرغنه جنگی” – حکایت کوتاه به زبان محلی مازندرانی + فایل صوتی

ترانه پاییز از پرویز فکرآزاد (گیلکی ترانه)

ترانه و آواز و ملودی: پرویز فکرآزاد
تنظیم آهنگ، پیانو، میکس و مسترینگ: علیرضا عباسی
به مناسبت چهارمین سال فعالیت گیله قصه 🍁🍁🍁

دانلود ترانه پاییز

متن ترانه

پاییز پاییز
ایتا آسمان ولگَ ریز
ببار ببار رنگی وارش
خوشگیل و تمیز
خوشگیل و تمیز
پاییز پاییز
چی بقچه مئن داری
چی خب چی دئن داری
رنگ وارنگ بزن
چی خب چی زئندری
نقاشی ماهیری
طلا جواهیری
رنگا فوکون هیا
چی خوش اموندری
پاییز پاییز
ایتا آسمانَ ولگ ریز
ببار ببار رنگی وارش
خوشگیل و تمیز
پاییز پاییز پاییز

بی پولی شَکَره

گرفتاری گرفتاری سر! عَدل هه گرانی و بازار خرابی میان، می‌عمو خانه‌یا دزد بزه.
هسا خوشبختانه می‌عمو، پور طاقته. هرماله مصیبت، اونا حریف نیه. مرا گِه کی
«چی بوکونم زای جان! وا بینیشینم ماتم بیگیرم؟ چک و چی‌ قابیل داری، خانه دورون ننابو. ایتا کهنه قالی و چند تومن پول فقط. . الحمدالله نه ارز دارم نه طلا. ای نفر آدمم ده. بیچاره دزد، کولوشَ کوروجا بزه!»
واپرسم «عموجان! نخایی شکایت بوکونی؟» فرمایه کی «نانم والله. هسا اون کی مالا ببرده هیچی، بعضی همسادان ویشتر می‌زخم رو نمک فوکونیدی!»
واپرسم چوتو؟
عمو فرمایه کی «ای نفر گِه اگر پنجره‌یا حفاظ بزه‌بی، اَ بلا تی سر نامویی! اویتا گِه وا اتاقَ درا پیله‌دانه قفل بزه‌بی کی دزد نتاسته‌بی وازه کوده‌بی! اَیتا گه خودت مقصری ده مشت آبرار، تی مالا وا قایم بداری، همسادانا دزد چانوکونی! هر چی گمه آقا! من می‌همسادانا جه می‌چوم ویشتر اعتماد دارم. هن چی حرفی ایسه! هنه واستی شکایتم نوکونم. شکایت نارم آقا. والله بالله عارض نبم. می‌حرفا هیکس نشتاوه » ادامه خواندن بی پولی شَکَره

هیچ تعصبی به گویش خاصی نشان نمی‌دهیم

متن مصاحبه اختصاصی پایگاه خبری تحلیلی رشت۲۰ با پرویز فکرآزاد عیناً و بدون دخل و تصرف:

استاد پرویز فکرآزاد از اساتید برجسته داستان‌نویسی گیلکی در دفتر حضور یافت. استاد فکرآزاد در ابتدای این گفتگو با خبری خوش در خصوص بازسازی گلدسته مسجد گلدسته ساغریسازان رشت گفت: مسجد گلدسته ساغریسازان یک بنای تاریخی است. در سال ۶۹ مناره تاریخی این مسجد که به‌ عنوان یک نماد شناخته‌شده بود در اثر زلزله تخریب شد و هیچ ارگانی حاضر به تعمیر و بازسازی این بنای قدیمی نشد تا اینکه پیشنهاد بازسازی مناره که به گلدسته معروف است به جناب آقای مهندس حسن قطب‌زاده که فردی خیر و ساغریسازانی است داده شد.

وی ادامه داد: پس از طی مراحل قانونی کار و تهیه نقشه معماری این سازه توسط مهندس سیدجلیل میرباذل که در مجموع حدوداً هفت سال طول کشید، بالاخره کلنگ احیای دوباره این بنای بزرگ زده شد و تا امروز هم اسکلت فلزی این مسجد تاریخی، ساخته شده است. طی هماهنگی‌هایی که با دکتر ولی جهانی معاون میراث فرهنگی صورت گرفته درباره طراحی نمای بیرونی بدنه ی این گلدسته تاریخی هم به اشتراک نظر رسیدیم.

ادامه خواندن هیچ تعصبی به گویش خاصی نشان نمی‌دهیم

خوشبختانه فضای مجازی به کمک هنر و ادبیات آمده است

گفت وگوی روزنامه سوال و جواب با پرویز فکرآزاد موسس ومبتکر گیله قصه

در آغاز ضمن تشکر از آقای پرویز فکرآزاد بخاطر قبول این مصاحبه، به عنوان مدخل گفتگو شمه‌ای از زندگی داستانی خود را بیان نمایید

 داستان نویسی را رسما از سال 1386 شروع کردم. یعنی چاپ اولین داستانم توسط مسعود بیزارگیتی دبیر سرویس فرهنگی نشریه آوای شمال، باعث انتشار داستان هایم در دیگر نشریات شد. همان سال در گروه داستان خانه فرهنگ گیلان شروع به فعالیت کردم. با بزرگوارانی مثل محمود طیاری، فرامرز طالبی، مجید دانش آراسته، محمود بدرطالعی، از نسل اول داستان نویسان گیلان و کیهان خانجانی از نسل دوم و دوستان دیگر آشنا شدم. سه ماه هم در کارگاه دوست عزیزم کیهان خانجانی و زیر نظر او به فراگیری داستان نویسی مدرن پرداختم ادامه خواندن خوشبختانه فضای مجازی به کمک هنر و ادبیات آمده است

هچین هچینِی

می زنانه‌ یا سفارش بوکودم کی می کارت بانکی جا کرا خرید کونی ترا بخدا می هوایا ویشتر بدار. هه چندرقاز حقوق، نیاره کی دلار امره رقابت بوکونه.
زنانه‌یم اینصافن تا تانه مراعات کونه. ولی هرزمات کی مره پیامک ایه و موبایل فلارزه، می دیلم اونی امره فلارزه. ایبار مرا جیویشته بوگفتم:
– خانم جان هتو کی جلوب شئوندریم، امی داروندار، هچینی واخاکابِه و ده بیچارا بیم.
بوگفت:
– مثلن اما جغرز هه بشکفته خانه و تی مقرری، ده چی داریمی کی واخاکابَه؟ نوکونه تره حساب ارزی و طلایی داری؟ ها؟ راست بوگو! زوواش! ادامه خواندن هچین هچینِی

می زبان می هویت ، زبان من هویت من

متن مصاحبه ایرنا با پرویز فکرآزاد در خصوص زبان مادری

دانشمندان، زبان را نه تنها ابزار ارتباطی بلکه بخش مهمی از فرهنگ هر ملت می‌دانند. اولین چیزی که یک قوم به آن سخن می‌گویند زبان مادری شان است یعنی همان زبانی که از مادر، پدر و نزدیکانمان می‌اموزیم. زبان مادری ملت‌ها را قادر می‌سازد تا فرهنگ خود را از نسلی به نسل دیگر انتقال دهند و از این رو زبان و فرهنگ دو بخش مکمل و جدایی ناپذیرند که به یک فرد هویت می‌بخشند. انسان با سخن گفتن به زبان مادری از فردیت و تنهایی خویش خارج گشته از تعلق خود به گروه ویژه‌ای آگاه میشود. او با مهر و محبت، اعتماد و امنیتی که این تعلق به وی ارزانی داشته است زندگی میکند. ادامه خواندن می زبان می هویت ، زبان من هویت من

نوروز عموی! زود باموی؟ یا دیر باموی؟

دوروست دوازده روز و دوازده ساعت و دوازده دقیقه و دوازده ثانیه تا بهار بمانسته بو کی سیفیدی نزه، خانه در صدا بوخورد. ننه سرمایا باور نامویی! خو چومانا دست فوسه. چند مرتبه پیل پیلی بزه! نه خاب نیدنده‌بو. اونی کی هر سال اول بهار وا باموبی! دوروشت هیکل و نمدی کلاه به سر و سیفید دراز گیس و حنا دوسته ریش، آبی کمرچین و سه متر ونیم ترمه گردن شال، قصب شلوار(یک نوع پارچه ظریف از کتان ) دوکوده و تخت نازک گیوه به پا و عصا به دست، خنده دشکنه و خو دستانا وازه کوده، ننه سرما کشاگیفتنه واستی.

 

ادامه خواندن نوروز عموی! زود باموی؟ یا دیر باموی؟

هنگامه بازرگانی پژوهشگر رشتی ادبیات کودکان هم سفر کرد

هنگامه بازرگانی روزنامه نگار و پژوهشگر رشتی ساعت ۳ بامداد ۱۵ آذر ۹۶ پس از تحمل بیماری طولانی درگذشت. او سردبیر نشریه نامه‌ی مربی و از بنیان گذاران موسسه‌ی پژوهشی کودکان دنیاست که همراه توران میرهادی برای ادبیات کودکان و نوجوانان، در شورای کتاب کودک همکاری فعال داشت. از مهم ترین ابتکارات او طرح جاده‌های امن برای کودکان و نوجوانان بود که توسط شهرداری و راهنمایی و رانندگی تهران به اجرا گذاشته شد. او متولد ۴ مرداد ۱۳۳۹ در رشت بود

هنگامه بازرگانی
هنگامه بازرگانی

 

ادامه خواندن هنگامه بازرگانی پژوهشگر رشتی ادبیات کودکان هم سفر کرد

مراسم سومین روز درگذشت سیامک یحیی زاده

مراسم سومین روز درگذشت سیامک یحیی زاده شاعر و نویسنده گیلانی
روز جمعه ۲۶ آبان ۹۶ در سالن پرورشگاه مژدهی رشت برگزار می شود
از ساعت ۳ الی ۴:۳۰ بعدازظهر

از سیامک یحیی زاده چند داستان گیلکی صوتی در کانال گیله قصه منتشر شده است

سیامک یحیی زاده

آموزگار، شاعر و نویسنده ” سیامک یحیی زاده ( س . سیامک ) “، خالق آثار با ارزشی همچون:“واورسنَ تراژدی” و ” من دانم و تو “، “یاسه ” و “جان” ، زاده بیست و پنجم مهرماه سال 1324 خورشیدی در ” رشت ” به علت عارضه قلبی روز سه شنبه 23آبان ماه سال 1396 خورشیدی در رشت در گذشت.
یحیی زاده آثار داستانی گیلکی و فارسی بسیاری هم در کارنامه ی خود دارد که از دهه چهل تاکنون در نشریات مختلف چاپ شده. از او چند اثر گیلکی در کانال گیله قصه پخش شده است.

سیامک یحیی زاده نویسنده و شاعر گیلانی درگذشت

🖤


متاسفانه باخبر شدیم که شاعر و نویسنده گیلانی #سیامک_یحیی_زاده ساعتی پیش درگذشت تسلیت به اهالی هنر گیلان
درباره ی برگزاری مراسم برای آن زنده یاد بزودی اطلاع رسانی می شود

آموزگار، شاعر و نویسنده ” سیامک یحیی زاده ( س . سیامک ) “، خالق آثار با ارزشی همچون:”واورسنَ تراژدی” و ” من دانم و تو “، “یاسه ” و “جان” ، زاده بیست و پنجم مهرماه سال 1324 خورشیدی در ” رشت ” به علت عارضه قلبی ،امروز سه شنبه 23آبان ماه سال 1396 خورشیدی در رشت در گذشت.
یحیی زاده آثار داستانی گیلکی و فارسی بسیاری هم در کارنامه ی خود دارد که از دهه چهل تاکنون در نشریات مختلف چاپ شده. از او چند اثر گیلکی در کانال #گیله_قصه پخش شده است.

گفت‌وگوی «هاتف» با پرویز فکرآزاد : …اما اهالی رسانه برای «گیله قصه» سنگ تمام گذاشتند

 این هفته با طرح چند پرسش پای صحبت پرویز فکرآزاد موسس و مبتکر کانال «گیله قصه» که از کانالهای بسیار معتبر و خوش‌استقبال زبان گیلکی نزد گیلانیان است، نشستیم. وی بسیار مختصر و البته مفید و مناسب به پرسشها پاسخ داد و در خلال این گفت‌وگو با تشریح روند کار این کانال تلگرامی از ابراز محبتهای بیشمار گیلکان و به ویژه دست‌اندرکاران رسانه‌های گروهی استان قدردانی و تشکر کرد.
پرسشهایی که مطرح کردیم بیشتر برای آشنا شدن طیفی از افراد جامعه است که با «گیله‌قصه» کمتر ارتباط برقرار کرده‌اند و یا تاکنون اطلاع و آگاهی از وجود این کانال فرهنگی و هویتمند ندارند.
پرسشهای ما از پرویز فکرآزاد اینها بودند: «تا حالا چند قصه را در قالب گیله‌قصه انتشار داده‌اید؟»، «قالب کلی کارها چه بوده‌اند؟ یعنی از چه تکنیکها و روشهایی استفاده شده است؟»، «چه انتظاری از گیلانپژوهان و همچنین مسوولان فرهنگی دارید؟» و در پایان اینکه «برای توسعه‌ی کارتان با چه مسائلی روبه‌رو هستید؟»
در زیر هم متن پاسخهای این فرهنگی علاقه‌مند به فرهنگ و تمدن گیلان و زبان گیلکی را حتماً بخوانید و نظر بدهید.  ادامه خواندن گفت‌وگوی «هاتف» با پرویز فکرآزاد : …اما اهالی رسانه برای «گیله قصه» سنگ تمام گذاشتند

گیله قصه و تلگرام”مصاحبه دیلمان با پرویز فکرآزاد”

 

د

مجله دیلمان شماره چهارم آبان 1395

سلام. “این کانال گیله قصه است که هر شب ساعت ۱۱:۳۰ یک داستان گیلکی صوتی پخش می کند.” این نخستین تلاش منسجم و نوآورانه در یک فضای جدید ارتباطی (کانال تلگرام) بود که مورد استقبال وسیع هم قرار گرفت. پروژه گیله قصه از حدود یک سال پیش کلید خورد و هنوز هم ادامه دارد. ایده ای شخصی که باور داشت می تواند از ظرفیت تکنولوژی های ارتباطی برای حفظ و تقویت فرهنگ بومی گیلان استفاده کند. نویسندگانی که داستان های گیلکی خود را به شکل شفاهی در استودیو ضبط می کردند تا این بار به شکلی جدید با مخاطب ارتباط برقرار کنند. حاصل کار اکنون بسیار عجیب و باورنکردنی است. پرویز فکر آزاد مدعی است برخی داستان های گیلکی منتشر شده در تلگرام، تا ۵۰ هزار بار بازدید داشته اند. اگر این حرف درست باشد و این بازدیدها همراه توجه باشد، داستان گیلکی ارتباط بسیار قدرتمندی با مخاطب بر قرار ساخته است. درباره این ایده و آینده آن با مبدع آن، پرویز فکر آزاد (نویسنده متون گیلکی و منتقد ادبی) گفت و گو کردیم.

س: چطور شده كه به فكر داستان صوتي افتاديد؟ ايجاد يك كانال كه قصه هايي به صورت صوتي در استوديو ضبط مي كند و به رايگان در اختيار عموم گيلانيان قرار مي دهد.
خواندن متن گیلکی حتی برای خود نویسنده ها هم کمی دشوار بنظر می آید. چون چشم و ذهن هنوز با آن ارتباط برقرار نکرده. تجربه شیون فومنی که از تکنیک روز – نوار کاست – اشعار خود را به گوش مردم رساند الگویی بود که مدت ها ذهنم را درگیر کرده بود که چرا با قصه خوانی، گیلکی را بین مردم نبریم. ایجاد کانال داستان شب فارسی که دست اندرکاران آن از دوستان هستند هم این انگیزه را بیشتر کرد و گیله قصه راه اندازی شد.

ادامه خواندن گیله قصه و تلگرام”مصاحبه دیلمان با پرویز فکرآزاد”

گزارش خبرگزاری ایرنا از گیله قصه

 

gile

«ایرنا» در گزارشی به تاریخ بیست و هفتم دی 95 نوشت: ۱۴ ماه از آغاز فعالیت «گیله قصه» می‌گذرد، کانالی که با تلاش پرویز فکر آزاد و تنی چند از اصحاب فرهنگ و هنر دیار باران برای حفظ و کمک به زنده مانی زبان گیلکی ایجاد شد.

فکر آزاد برای حفظ زبان گیلکی به‌عنوان بخش مهمی از میراث فرهنگی آستین بالا زد و از دانش روز و فناوری اینترنت و تلگرام برای بردن داستان های گیلکی بین مردم استفاده کرد، راهی که شیون فومنی با ضبط و نشر اشعارش بر روی کاست در حوزه شعر به انجام رساند.

او در این راه نویسندگان و قصه گویان گیلک زبان را به همیاری خواند و بسیاری را با خود همراه کرد. اکنون نه تنها نویسندگان گیلک زبان بلکه برخی که با وجود گیلانی بودن گیلکی سخن نمی‌گفتند آغاز به گیلکی نوشتن و خواندن کرده اند.

تلاش ارزشمند او و قصه‌ها و گروه دیگری از فرهیختگان این دیار سبز و داستان‌های زیبایی که به زبان مادری روایت می شد بسیاری را به خود جلب کرد به نحوی که اکنون شمار اعضای این پایگاه ادبیات داستانی گیلکی به سه هزار و ۷۰۰ نفر رسیده است.

در این مدت ۲۰۰ قصه و داستان با گویش‌های مختلف زبان گلیکی توسط خود نویسندگان یا گویندگان‌، روایت شده و به گوش دوستداران داستان و زبان گیلکی رسیده و یکصد قصه دیگر نیز در صندوقچه داستان آنها در انتظار خوانش هستند.

ادامه خواندن گزارش خبرگزاری ایرنا از گیله قصه

«گیل قصه» یكساله می‌شود، گزارش همشهری از یک سالگی گیل قصه

 

«گیل قصه» با طلوع خورشیدِ دوازدهمین روز از آبان یك ساله شد. گیل قصه‌ای كه می‌شناسیم عنوان كانالی در تلگرام است كه امكان شنیدن قصه به گویش مادری را برای گیلك زبانان فراهم آورده است. (داخل پرانتز این که نظرتان در مورد تولید کتاب گیل قصله چیست؟ کتابی از داستانهای گیلکی که صفحه بندی و طراحی کتاب خوبی شده باشد می تواند ارزشمند باشد. در صفحات داخلی کتاب چه المانهایی را پیشنهاد میکنید؟ زیر همین پست کامنت بگذارید)
این اقدام ارزشمند در مسیر پاسداشت زبان و ادبیات گیلكی به همت «پرویز فكر آزاد» رئیس هیأت‌مدیره خانه فرهنگ گیلان و با همكاری تنی چند از اهالی فرهنگ و هنر گیلان زمین میسر شده است. فكر آزاد در گفت‌وگو با هشمهری اظهار كرد: تقریباً همه نویسندگان حرفه‌ای گیلگی‌نویس با گیل قصه همكاری خوبی داشته و دارند. ضبط قصه‌ها، كاكان ادامه دارد و مخاطبان نیز به نگارش و خوانش داستان گیلكی تشویق می‌شوند. زبان‌شناسان اعم از دانشجویان مقطع كارشناسی ارشد و دكتری و استادان، به گیله قصه به‌صورت یك بانك لهجه و گویش‌های متنوع گیلكی توجه ویژه دارند و در تماس هستند.
ادامه خواندن «گیل قصه» یكساله می‌شود، گزارش همشهری از یک سالگی گیل قصه

می ترسم از روزی که زبان گیلکی فراموش شود

مجله اینترنتی ناجه در اولین سالگرد گیل قصه، مصاحبه ای با پرویز فکرآزاد انجام داده است که میتوانید در ادامه مطالعه بفرمایید. این گفتگو را مریم رجبی در آذر ماه 1395 با وی انجام داده است.

naje-thumb

ادامه خواندن می ترسم از روزی که زبان گیلکی فراموش شود